Już na wczesnym etapie edukacji dzieci uczą się podstawowych pojęć i wydarzeń z historii Polski. Jest to bez wątpienia ważny przedmiot, który uczy je podstawowych wiadomości o ich ojczyźnie, które przydadzą im się w przyszłości.
Historia Polski dla najmłodszych jest dość uproszona. Na pierwszy ogień idzie starożytność, a więc Starożytny Egipt, Rzym i Mezopotamia, na przykładzie których najczęściej tłumaczy się funkcjonowanie pierwszych imperiów. Wojny i wielkie podboje starożytnych ludów na początku się pomija, a temat ten jest podejmowany dopiero w pierwszych klasach szkół średnich. Następnie cała wiedza historyczna wprowadzana jest zgodnie z chronologią – czasy kształtowania się krajów europejskich i średniowiecze. Jak można by się spodziewać, tutaj głównie program nauczania dotyczy Polski. Dziecko nie usłyszy więc w pierwszych latach nauki historii o rewolucji francuskiej czy uzyskaniu niepodległości przez Stany Zjednoczone, za to pobieżnie zostanie wprowadzone w tematy takie jak Bitwa pod Grunwaldem czy unia polsko-litewska.
Trzeba przyznać, że historia Polski jest traktowana w pewien sposób po macoszemu. Dziecko na etapie czwartej lub piątej klasy jest w stanie podejść do tematu na tyle poważnie, że program nauczania mógłby być znacznie lepiej przygotowany. Dużą wadą jest również powtarzalność. Starożytność omawiana jest trzykrotnie, podczas gdy temat drugiej wojny światowej pojawia się jedynie w ostatnich latach szkoły średniej. Na szczęście zmiany w systemie edukacji dają dużą nadzieję na to, że program nauczania ulegnie pozytywnej zmianie.
Bądź pierwszy, który skomentuje ten wpis